… die keer dat ik geevacueerd werd uit het Downtown hostel in Calgary …
… en zo goed als de hele provincie onder water stond?
Het begon allemaal eerder deze week. Voor woensdag en donderdag was er een “High Rainfall Alert” in voegen voor ongeveer heel Centraal- en Zuid-Alberta. Er die regenval kwam er. Op het eerste zicht zag het er allemaal niet zo erg uit, maar 160 mm regen bovenop de sneeuw vanuit de bergen die nu ook werd weggespoeld = heel veel water.
Hoe het begon
Toen ik gisteravond mijn koffers oppikte bij mijn vroegere huisbaas in Zuid-Calgary, hoorde ik al dat er zware overstromingen waren in High River, een klein stadje ten zuiden van Calgary. Toen ik weer terugkwam in het hostel, leerde ik dat de “Neighborhoods” in de omgeving van het hostel, zoals Inglewood en Eau Claire, reeds geëvacueerd werden. Tegen 3 a 5 uur ‘s ochtends zou de Bow river en de nabijgeleden kreek uit zijn oevers treden. Onze buurt was “under evacuation notice”. De staf volgde de ontwikkelingen op de voet via de livestream op het internet en verzekerde ons dat ze een noodplan klaar hadden, moest het – of beter gezegd – wanneer het tot een evacuatie kwam.
‘s avonds maar proberen te slapen, wetende dat de kans zeer groot was dat we voor de ochtend geëvacueerd zouden worden. En ja hoor, om 6 uur ‘s ochtends werden we gewekt door de staf met de mededeling dat de evacuatie in effect was. De stroom viel uit en het brandalarm dreunde in onze oren. Iedereen was zeer snel wakker en begon spullen in valiezen te gooien. Door het raam en vanop de patio zagen we dat het water tot bijna aan de deur van het hostel stond en geparkeerde auto’s stonden onder water tot aan de ramen.
Evacuatie
Iemand besloot niet te wachten op de reddingsactie en waadde door het water naar droge grond – tot zijn middel in het water. Een uurtje later was de weg naast het hostel verdwenen en stond de kelderverdieping volledig onder water. Als je vanop het gelijkvloers de trappenhal naar de kelder inkeek, zag je dat het water letterlijk één trede verwijderd was van het gelijkvloers, wat om één of andere vreemde reden een Titanic gevoel in me opbracht.
Rond deze tijd kwam ook de brandweerwagen toe en we kregen instructies van de brandweerlui. Backpackers zijn echt zeer relaxt en de vondst van een voorraad muffins werd op luid applaus onthaald, aangezien er uiteraard geen tijd was geweest voor het gratis ontbijt. Iedereen wachtte rustig zijn beurt af tot het tijd was om in het rubberbootje te stappen. Wanneer het jouw beurt was, kreeg je een reddingsvest aan en werd je door de knappe brandweerman in de boot geholpen. Toen iedereen aan boord was werd het bootje door brandweermannen in regenpakken naar de aangrenzende parking getrokken, waar het voorlopig nog droog was. Tegen de tijd dat de laatste boot aan wal kwam, was het water daar echter ook aanzienlijk gestegen.
Daarna werd iedereen in een bus geladen, die ons vervoerde naar een nabijgeleden hostel en één van de opgezette shelters. Vanop de bus werd het duidelijk dat de hele downtown area onder water stond. Overal stonden politiewagens en de bus slaagde er maar nauwelijks in zich een weg te banen naar Memorial Drive. Een van de bruggen in de buurt van het hostel werd weggevoerd door de rivier. Samen met een aantal anderen werd ik afgezet aan een LRT-train stop, zodat we de metro naar de luchthaven konden nemen.
En nu?
En nu zit ik hier te wachten op mama, die over enkele minuutjes aankomt vanuit Amsterdam, wat een timing! Na een aantal keer proberen, slaagde ik er ook in om via de telefoon van de toeristenbalie een kamer te boeken in de Super 8 nabij de luchthaven. Alle stroom is afgesloten downtown en vele van de grote hotels hebben hun deuren gesloten. Ik was dus zeer blij dat ik iets gevonden had tegen een min of meer redelijke prijs. Alamo, het autoverhuurbedrijf, was volop bezig te proberen om de auto’s van hun downtownlocatie naar de luchthaven te krijgen. Met een beetje geluk kunnen we onze auto dus zoals gepland morgenochtend oppikken.
Dank aan mijn Canadese vrienden en familie, die massaal een plaats om te overnachten aanboden en sms’ten om te checken of ik ok was. Dit deed me beseffen dat ik op korte tijd een kring erg goede vrienden heb opgebouwd hier :-). You really do know your friends in time of need…
Schade, schade en nog eens schade
De schade gaat enorm zijn; het is verschrikkelijk om de CBC beelden te bekijken. Canmore is het zwaarst getroffen en veel mensen zullen hun huis verloren hebben tegen de tijd dat dit over is. Highway 1 is afgesloten vanaf Golden, BC, waar zware mudslides naar beneden zijn gekomen. De highway nabij Canmore is zwaar beschadigd. Normaal amper bestaande kreken zwollen aan tot brede, kolkende rivieren, die alles met zich meesleurden van koelkasten, auto’s en schuren tot huizen. Banff is nog steeds afgesloten.
Van daar gaat het rampgebied zuidwaarts, van Calgary naar Okotoks, Bragg Creek en High River, dat zeer zwaar getroffen is. Ook de David Thompson Highway tussen Rocky Mountain House en de Saskatchewan Crossing kreeg zeer veel regen te verduren. Mijn gastouders, Greg en Diane, moesten de nacht doorbrengen bij kenissen in Nordegg, omdat ze de brug op de Chungo Road niet konden oversteken. Toen het wel mogelijk was, kwam het water nog steeds tot aan de motorkap van de truck. Een aanzienlijk deel van de gravel “trunk” road is weg. Deze overstroming is veel erger dan de laatste overstroming, die plaatsvond in 2005. Mijn gedachten gaan uit naar alle betrokkenen.
