Steeds vaker krijgen we de vraag of we aan het aftellen zijn naar ons vertrek. Steeds vaker schreeuwt er dan een stemmetje in mij: neeeeeen, zwijg nou eens over Canada! Hoe dichterbij ons vertrek komt, hoe meer we beseffen wat we allemaal gaan missen. Mijn kleine neefje die binnenkort zal beginnen kruipen, mijn job die ik ontzettend graag doe, mijn fantastische collega’s die vandaag nog slingers en ballonnen ophingen voor mijn 30ste verjaardag en de wand achter mijn bureau beplakten met allerlei grappige quotes.
Onze dagen en weken zijn gevuld met Canada, Canada, Canada. Elke dag en elke week is er wel iets wat moet aangepakt worden: informatie opvragen omtrent het afsluiten van onze aansluiting bij het ziekenfonds, het zoeken van tijdelijke accommodatie, het verkopen van spullen, enzovoort en zo verder. Ondertussen hebben we ook onze eerste Canadese tegenslagen gehad: een huurwaarborg die verdubbelt wanneer je als buitenlander iets probeert te huren, 50% van de huur voor de volledige huurperiode die vooraf betaalt dient te worden, een bericht als ‘Oeps we kunnen nog niet goed werken met AirBnb en daarom is de maandelijkse huurprijs plots 25% duurder’, dezelfde kerel die steeds maar opnieuw opduikt in de weinige betaalbare en iets of wat gezellige accommodaties die op AirBnb beschikbaar zijn, en die half Edmonton lijkt te bezitten (iets wat de huizenmarkt kapot maakt en waaraan we niet willen bijdragen).
Desondanks maken we wel elke week vooruitgang: na een annulering hebben we nu toch eindelijk een vlucht geboekt en we hebben een leuk huisje gehuurd voor de eerste maand bij een aardige dame. Zowat al onze meubels worden overgenomen door de nieuwe huurder (wat betekent dat we kunnen zitten en slapen tot de laatste dag – hoera) en het eerste telefonische job interview is reeds achter de rug.
Af en toe hebben we echter een Canada break nodig en willen we nog even normale Belgen zijn en niet de enigen op de planeet (want zo lijkt het soms vanuit een Belgisch perspectief) die gek genoeg zijn om een goedbetaalde job achter te laten voor Canadese onzekerheid te midden van een ijskoude, overweldigende Canadese natuur.