Ondertussen zijn we reeds een jaar de trotse ouders van onze kleine Sophia. We zijn dus ook reeds een jaar deel van de Canadese ouders ‘scene’. En daar zie je soms toch dingen waarvan als nuchtere – en gierige – Belg onze broek van afzakt hoor.
De kindjes van mijn mamagroepjevriendinnen krijgen voor hun eerste verjaardag bijvoorbeeld allemaal een cake-bash party. Ik weet dit omdat ik dit als professionele ‘lurker’ zie op hun Facebookpagina. Het kind wordt dan basically losgelaten voor een gigantische slagroomtaart die hij/zij dan naar hartelust mag ‘bashen’ (kapot slaan). Soms wordt er zelfs een fotoshoot aan gekoppeld. En ondertussen lijden de kindjes in Afrika maar honger.
Exersaucers en jumparoos
In Canada heerst consumerism heeeel erg. Ook bij ouders geldt blijkbaar dat je kind pas blij is als je er vanalles voor koopt. Zo ook exersaucers en jumparoos. Dit zijn een soort contrapments waar het kind in kan zitten of bouncen. Bezigheidstherapie dus. Exersaucers zijn erg slecht voor de ontwikkeling van de gewrichten en ligamenten en jumparoos zijn zelfs verboden, maar daar ligt men niet van wakker. Mijn vriendin heeft het immers ook en hij (baby) vindt het zo leuk!
Als ontspanning, of uit verveling, of om hun lijn terug te krijgen gaan Canadese mama’s hier tijdens de week rondwandelen in het winkelcentrum. De baby’s zitten dan uiteraard in een kinderwagen, die zeer Noord-Amerikaans voorzien is van maar liefst 2 cup holders, voor het geval er ook een meeneem koffie moet meegezeuld worden. En de kleintjes krijgen hun eigen sippy cup in de vorm van een Starbucks koffiebeker. Jong geindoctrineerd, is oud geindoctrineerd?
Sleep training
Canadese ouders doen aan sleep training. Yes, it’s a thing. Wij legden Sophia gewoon in haar eigen bed. Kusje, slaapzakje, done! Maar Canadese babies moeten leren om in hun eigen bed te slapen (wij hebben Sophia daar gewoon op 10 weken ingelegd toen ze te weining plaats kreeg in haar ledikant dat bij ons op de kamer stond) en om braaf te gaan slapen zonder schudden, bouncen of smeken. Ik heb het even gegoogeld en ik vond direct al 3 sleep coaches in Edmonton. Een programma kost 220 euro. Geen geld, toch?
Milestone pictures
Yes, it’s a thing too. Voor elke milestone gedurende het eerste jaar wordt er een professionele fotograaf opgetrommeld om het hele gebeuren voor altijd te vereeuwigen. Tevens worden er hier heel veel familieportretten gemaakt, vaak very staged op een tapijt van herfstblaadjes of met pompoenen op de achtergrond.
Verschillen moeten er echter zijn en maken het leven interessant, niet? Het is voer voor mij voor deze blog en waarschijnlijk denken Canadezen net hetzelfde over ons en vinden ze het maar raar dat we Sophia op blote voeten laten buiten spelen, haar niet met 10 knuffels (noch van de harige, noch van de fysieke soort) in bed leggen en dat ze maar 1 mand speelgoed heeft (waarvan slechts een zeer beperkt deel lawaai maakt).
